Ortografia

SonekKamika · Dołączył: 30 Sty 2015 Posty: 1 Przeczytał: 0 tematów

WITAM, moi kochani użytkownicy!
W tym poradniku będę pomagała Wam, moi drodzy, pokonywać coś, co jest zmorą większości Polaków - a mianowicie - ortografią.
Sam tytuł mojego poradnika informuje, iż ma on pomagać w skutecznej i efektownej nauce zasad i reguł ortograficznych. A więc, aby porządnie nauczyć się zasad ortografii, należy:
1. Po przyjściu do domu przede wszystkim trzeba odpocząć i zjeść obiad. Przydałaby się również pewna pomoc rodzicom.
2. Po odpoczynku i spokojnym zjedzeniu obiadu, bierzemy się do pracy. Najpierw odrabiamy lekcje na jutro, potem przychodzi czas na ogólną naukę, zawierającą więcej materiału - czyli w tym przypadku ortografię.
3. Aby skutecznie utrwalić sobie tzw. ''regułki'', nie warto ślęczeć nad wiekowymi książkami i powtarzać w kółko ''literę ''u'' piszemy gdy...'', bo nie da to żadnego rezultatu. Jeżeli tak właśnie chcecie postępować, to wasza decyzja. Ja jednak osobiście proponuję bardziej rozrywkowy i zabawowy sposób nauki. Pomocne mogą być w tym: wierszyki, obrazki, ćwiczenia, piosenki, itd. Oto kilka przykładów takich właśnie ortograficznych wierszyków:
Wanda Chotomska
"Kłopoty z ortografią"
Dużo rzeczy Tom potrafi,
Ale nie zna ortografii,
Więc się z każdym biedzi słówkiem,
Z trwogą patrzy na stalówkę.
Drży przed "książką", "chatą", "grzmotem",
Bo co będzie, jeśli potem
Pan na lekcji znowu powie:
- Tomku, błędy w każdym słowie!
Pewnie! Łatwo mówić panu:
- Tomku, wreszcie się zastanów!
A choć Tom ma dobre chęci,
Zawsze w piśmie coś pokręci.
Bo czyż można zapamiętać,
Że przez "ę" piszemy "mięta",
Że tu "u", a tam "o" z kreską,
Choć "s" słyszysz, napisz "łezką".
To znów straszne słowo "strzecha"
Przez "h" pisać, czy przez "ce-ha"?
A "herbata" i "choroba"
Już na pewno przez "ha" oba.
Wreszcie Tom się skarży mamie:
- Pan się chyba zawziął na mnie,
Pan mnie krzywdzi zbyt pochopnie,
Kiedy stawia mi złe stopnie.
Matka mówi: - Jesteś blady,
Więc posłuchaj mojej rady,
By nauka szła do głowy,
Musisz silny być i zdrowy,
Więcej jadaj i śpij dłużej,
Zaraz pamięć ci posłuży.
Mija tydzień. Tom z zapałem
Zjada kaszy misy całe,
Śpi jak suseł dziesięć godzin,
Lecz do szkoły pilnie chodzi.
Za pisownię łapie dwóje
I jak zwykle się przejmuje.
- Poradź, babciu - mówi z żalem -
Sen mi nie pomaga wcale,
Choć za czterech jeść potrafię,
Dwójki mam za ortografię.
Babcia palcem w książkę stuka.
- Jedna rada - to nauka,
Bez nauki - wierzaj babci -
Nie upleciesz nawet łapci!
Tomek westchnął, zbladł i załkał:
- Czy "nałuka", czy też "nałka"?

Jan Brzechwa
"Szóstka - oszustka"
Jedynka -
Służyła za pogrzebacz do kominka,
Dwójka i trójka -
Na łańcuszku wisiały u wujka,
Czwórka -
Była studnią pośrodku podwórka,
Piątka -
Ścinała trawę na łące i na grządkach,
Szóstka...
Ach, cóż to była za oszustka!
Uciekła raz z kalendarza,
Co innym szóstkom nigdy się nie zdarza,
Stąd zabrakło jednej soboty
I ludzie w niedzielę poszli do roboty.
Kiedy indziej wypadła znów z książki,
Do której się zapisuje pieniążki,
Wypadła szóstka, a zabrakło sześciu tysięcy.
Szukano jej przez kilka miesięcy,
Aż wreszcie się znalazła za kanapą w biurze
Cała umorusana i pokryta kurzem.
Innym razem, nie dbając o zdrowie,
Stanęła po prostu na głowie,
Szła przed siebie z wypiętym żołądkiem
I udawała dziewiątkę.
Dnia pewnego, swym dziwnym zwyczajem,
Udawała, że jest tramwajem,
I zwróciła na siebie powszechną uwagę,
Wołając: "Proszę wsiadać! Szóstka jedzie na Pragę".
Tymczasem pojechała na Ochotę
I już nie wróciła z powrotem.
Odtąd przepadła o niej wszelka wieść.
Taka to była szóstka - pal ją sześć!

Witold Gawdzik
Kiedy ó, kiedy u?
Ó
Nikną wszelkie niepokoje,
Kiedy stwierdzę: dwójka — dwoje,
Przed pomyłką mnie ustrzeże:
Wrócę — wracam, pióro — pierze.
Nie drży także ma stalówka,
Pisząc: -ówna, -ów i -ówka.
Zaokrąglam ó w dwu słowach:
ósmy, ów, bo: osiem, owa.
U
Zapamiętaj, zawsze tu
pisz otwarte, zwykłe u
W słowach: skuwka i zasuwka,
Gdyż wyjątkiem są te stówka;
W cząstkach: -unka, -un i -unek:
Opiekunka, zdun, pakunek.
Pisz je także: w cząstce -ulec,
Więc: budulec i hamulec;
W ulu, dwu, gdzie u litera
Wyraz kończy lub otwiera.
Wreszcie — niech nikt nie kreskuje
w czasowniku cząstki -uje.

Pamiętajcie, sposobów efektywnej nauki zasad ortograficznych jest wiele, ale najważniejszym jest dużo, dużo czytania. Powtarzania wzrokowo słówek, zapisywania po kilka razy, przyczepiania w pokojach, gdzie najczęściej przebywacie, na lodówce. I najważniejsze - nigdy się nie poddawajcie i nie wmawiajcie, ze jesteście do niczego, bo tak nie jest. Każdy jest w czymś dobry, a nad innymi rzeczami musi nieco popracować. Mam nadzieję, że od teraz chętnie i z przyjemnością będziecie zasiadać do nauki ortografii.